بررسي آراء و اندیشه‌های تربيتي فيلسوفان، يكي از زمینه‌های پژوهشي متداول در حوزه فلسفه تعليم و تربيت و مقدمه‌ای براي نقد آنها می‌باشد. در این مقاله، با روشی توصیفی – تحلیلی به معرفی اندیشه‌های فلسفي برتراند راسل و بررسی دیدگاه‌های تربيتي اين فيلسوف و رياضيدان برجسته قرن بيستم پرداخته شده است. بر اساس یافته‌های پژوهش، راسل توجه به امر تعليم و تربيت را امري فراتر از تحقق حيات آزاد و خردمندانه می‌داند. به زعم راسل، عصر حاضر که پراضطراب‌ترین عصر تاريخ براي بشريت به حساب می‌آید، بيش از هر زمان ديگري خلأ يک جهان بيني صحيح و ايدئولوژي بخردانه را به انسان مدرن گوشزد می‌کند. رهايي از چنين تنگنايي تنها از طريق تعليم و تربيت علمي و نوسازي اجتماع امکان پذير است.از نظر راسل در بعد فردي، پرورش روح علمي و در بعد اجتماعي، تربيت شهروندان آزاد، هدف‌های اصلي تعليم و تربيت را شکل می‌دهند. راسل با بيان آراء تربيتي خويش به دنبال تحقق آرمان تربيتي شهروندان آزاد جهان است؛ شهرونداني که آزادانديشي، استقلال فکر، انضباطي دروني، توانايي نگريستن به نفع شخصي از نظرگاه عامه و در يک کلام خردورزي و آزادي از مهم‌ترين صفت‌های آنان به شمار مي‌آيد. در پايان، به برخي از انتقادهای قابل طرح در نظام تربيتي راسل اشاره می‌شود.واژههای کلیدی: مبانی فلسفي برتراند راسل، اندیشه‌های تربيتي، اصول تعلیم و تربیت، تربيت فردي، شهروندي