در اين مقاله ابتدا روابط انرژي جنبشي و كرنشي و كار نيرو هاي غيرپايستار بال هواپيما و روتور و پره متصل به آن بدست آورده شده است. نحوه اتصال روتور به بال به صورت صلب مي باشد. روابط بدست آمده با استفاده از روش ريتز به روابط انرژي مختص تابعي از زمان تبديل شده و با بكارگيري روش لاگرانژ، معادلات حركت سيستم محاسبه شده است. تأثير پارامترهاي مختلف همچون موقعيت نصب روتور نسبت به ابتداي بال، نيروي تراست روتور و سرعت دوراني پره ها، بر روي پاسخ سيستم بررسي شده است. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد كه با افزايش فاصله روتور از محل تكيه گاه بال دامنه ارتعاشات سيستم افزايش مي يابد و سيستم ناپايدارتر مي گردد. همچنين افزايش نيروي تراست روتور تأثير بسزايي بر ناپايداري بال دارد. افزايش سرعت پره ها، تأثير زيادي روي بال نداشته ولي موجب ناپايداري پره ها مي گردد
تأثير نيروي تراست و پره هاي روتور متصل به بال بر ارتعاشات آزاد بال هواپيما
در اين مقاله ابتدا روابط انرژي جنبشي و كرنشي و كار نيرو هاي غيرپايستار بال هواپيما و روتور و پره متصل به آن بدست آورده شده است. نحوه اتصال روتور به بال به صورت صلب مي باشد. روابط بدست آمده با استفاده از روش ريتز به روابط انرژي مختص تابعي از زمان تبديل شده و با بكارگيري روش لاگرانژ، معادلات حركت سيستم محاسبه شده است. تأثير پارامترهاي مختلف همچون موقعيت نصب روتور نسبت به ابتداي بال، نيروي تراست روتور و سرعت دوراني پره ها، بر روي پاسخ سيستم بررسي شده است. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد كه با افزايش فاصله روتور از محل تكيه گاه بال دامنه ارتعاشات سيستم افزايش مي يابد و سيستم ناپايدارتر مي گردد. همچنين افزايش نيروي تراست روتور تأثير بسزايي بر ناپايداري بال دارد. افزايش سرعت پره ها، تأثير زيادي روي بال نداشته ولي موجب ناپايداري پره ها مي گردد