نصب علائم افقی ، عمودی و چراغهای راهنمایی به عنوان ابزار کنترل ترافیک و در نتیجه فراهم شدن ایمنی راه مورد استفاده قرار میگیرد . این هدف با کمک علایم انتظامی ، اخطارها و راهنماییها که توسط این ابزار ارائه میگردد ، تامین شده و باعث کاهش تصادف و افزایش ایمنی میگردد. علایم افقی، عبارت است از خط کشیها و علایم و نوشتههایی که روی سطح راه اجرا و قرار میگیرد . این علایم با رنگها و کیفیتهای مختلف اجرا میشود . با افزودن ذرات شیشهای (گلاسبید)، قابلیت انعکاس و در نتیجه بهتر دیده شدن آنها، به ویژه در شب، افزایش مییابد . علایم عمودی ، کنار راه و یا بالای مسیر عبور نصب میشود . این علایم ، با رنگ، اندازه و شکل خود پیامی به رانندگان انتقال میدهد که با رعایت آنها آمادگی و فرصت لازم برای واکنش راننده و در نتیجه ایمنی بیشتر فراهم میگردد . چراغ راهنمایی نیز ابزار دیگری است که ایمنی حرکت در تقاطعها را افزایش میدهد. چراغهای راهنمایی در راهها استفاده قابل توجهی ندارد . به دلایل بالا، نصب علایم واضح و مؤثر از جمله ضرورتهای مهندسی راه و ترافیک به منظور بهرهوری مناسب از راههای موجود کشور محسوب میشود . راهی که دارای علایم کم و نامناسب است ، به عنوان یک راه رضایتبخش و ایمن تلقی نمیگردد . علایم، باید چنان باشد که به موقع و به طور مشخص راهنمایی صحیح را به استفاده کنندگان از را هها، ارائه نماید . این گونه راهنماییها، باید مبهم نبوده و به سرعت قابل درک باشد . آنها را نباید زودتر از زمان مورد نیاز عرضه کرد، زیرا امکان از یاد بردن آنها هنگام تردد وجود دارد . همچنین نباید آنها را دیرتر از زمان مورد نیاز عرضه کرد. زیرا در این صورت مانورها و حرکات بعدی استفاده کنندگان، به خطر خواهد افتاد. انواع علایم و خط کشیهای سوارهرو و غیره که مورد استفاده قرار میگیرد، باید همراه با قوانین مربوط به خود به کار برده شود . محدود کردن شمار انواع علایم موجود به شناخت سریع آنها کمک می کند . همچنان که هماهنگی شکل ، رنگ و حرفهای به کار برده شده برای هر نوع از علایم نیز ، برای شناخت سریع آنها مفید است و موجب صرفهجویی در وقت طراحی علایم میشود. این عمل، همچنین به مراجع مختلف کمک میکند تا یک مفهوم یکسان از تفسیر علایم داشته باشند . چنانچه شکلها و رنگهای گوناگون را برای گروههای مختلف علایم به کار بریم، به شناخت سریع آنها کمک میکند . برای مثال علایم خطر به شکل مثلث، که دارای یک علامت سیاه رنگ با زمینه سفید و حاشیه قرمز است. هماهنگی علایم به تنهایی کافی نیست . هماهنگی علایم بدون هماهنگی در کاربرد آنها ممکن است ایمنی راه را مورد تهدید قرار دهد . برای مثال، نصب علایم خطر به فاصله های نامناسب از محل خطر در مناطق مختلف، رانندهای را که به فاصله مشخصی در منطقه خویش عادت کرده گیج میکند . برای دستیابی به حداکثر مزایای یکنواختی علایم راهنمایی ، نه تنها لازم است که علایم یکنواخت باشد، بلکه نحوه استفاده از آنها (نصب و روشنایی ) نیز باید یکنواخت باشد. [آیین نامه ایمنی راهها (علائم ایمنی راه)] در ادامه فایل اتوکد علائم مسیر تهیه شده برای یک راه 25 کیلومتری را میتوانید دریافت کنید.
فایل اتوکد علائم ایمنی راه (تابلو ها)
نصب علائم افقی ، عمودی و چراغهای راهنمایی به عنوان ابزار کنترل ترافیک و در نتیجه فراهم شدن ایمنی راه مورد استفاده قرار میگیرد . این هدف با کمک علایم انتظامی ، اخطارها و راهنماییها که توسط این ابزار ارائه میگردد ، تامین شده و باعث کاهش تصادف و افزایش ایمنی میگردد. علایم افقی، عبارت است از خط کشیها و علایم و نوشتههایی که روی سطح راه اجرا و قرار میگیرد . این علایم با رنگها و کیفیتهای مختلف اجرا میشود . با افزودن ذرات شیشهای (گلاسبید)، قابلیت انعکاس و در نتیجه بهتر دیده شدن آنها، به ویژه در شب، افزایش مییابد . علایم عمودی ، کنار راه و یا بالای مسیر عبور نصب میشود . این علایم ، با رنگ، اندازه و شکل خود پیامی به رانندگان انتقال میدهد که با رعایت آنها آمادگی و فرصت لازم برای واکنش راننده و در نتیجه ایمنی بیشتر فراهم میگردد . چراغ راهنمایی نیز ابزار دیگری است که ایمنی حرکت در تقاطعها را افزایش میدهد. چراغهای راهنمایی در راهها استفاده قابل توجهی ندارد . به دلایل بالا، نصب علایم واضح و مؤثر از جمله ضرورتهای مهندسی راه و ترافیک به منظور بهرهوری مناسب از راههای موجود کشور محسوب میشود . راهی که دارای علایم کم و نامناسب است ، به عنوان یک راه رضایتبخش و ایمن تلقی نمیگردد . علایم، باید چنان باشد که به موقع و به طور مشخص راهنمایی صحیح را به استفاده کنندگان از را هها، ارائه نماید . این گونه راهنماییها، باید مبهم نبوده و به سرعت قابل درک باشد . آنها را نباید زودتر از زمان مورد نیاز عرضه کرد، زیرا امکان از یاد بردن آنها هنگام تردد وجود دارد . همچنین نباید آنها را دیرتر از زمان مورد نیاز عرضه کرد. زیرا در این صورت مانورها و حرکات بعدی استفاده کنندگان، به خطر خواهد افتاد. انواع علایم و خط کشیهای سوارهرو و غیره که مورد استفاده قرار میگیرد، باید همراه با قوانین مربوط به خود به کار برده شود . محدود کردن شمار انواع علایم موجود به شناخت سریع آنها کمک می کند . همچنان که هماهنگی شکل ، رنگ و حرفهای به کار برده شده برای هر نوع از علایم نیز ، برای شناخت سریع آنها مفید است و موجب صرفهجویی در وقت طراحی علایم میشود. این عمل، همچنین به مراجع مختلف کمک میکند تا یک مفهوم یکسان از تفسیر علایم داشته باشند . چنانچه شکلها و رنگهای گوناگون را برای گروههای مختلف علایم به کار بریم، به شناخت سریع آنها کمک میکند . برای مثال علایم خطر به شکل مثلث، که دارای یک علامت سیاه رنگ با زمینه سفید و حاشیه قرمز است. هماهنگی علایم به تنهایی کافی نیست . هماهنگی علایم بدون هماهنگی در کاربرد آنها ممکن است ایمنی راه را مورد تهدید قرار دهد . برای مثال، نصب علایم خطر به فاصله های نامناسب از محل خطر در مناطق مختلف، رانندهای را که به فاصله مشخصی در منطقه خویش عادت کرده گیج میکند . برای دستیابی به حداکثر مزایای یکنواختی علایم راهنمایی ، نه تنها لازم است که علایم یکنواخت باشد، بلکه نحوه استفاده از آنها (نصب و روشنایی ) نیز باید یکنواخت باشد. [آیین نامه ایمنی راهها (علائم ایمنی راه)] در ادامه فایل اتوکد علائم مسیر تهیه شده برای یک راه 25 کیلومتری را میتوانید دریافت کنید.