پيش گفتار: اي حسن تو در كل مظاهر، ظاهر وي چشم تو در كل مناظر، ناظر از نور رخ و ظلمت زلفت دايم قومي همه مومنند و قومي كافر يكي از ويژگيهاي انسان كه او را از ساير موجودات ممتاز مي كند، تشخيص ظرافت و نظم و اعتدال و احساس حسن و جمال است. بدين جهت است كه مناظر زيباي طبيعت و نظام آفرينش و صفحات جالب و دواوين و لوحههاي دل انگيز شعر و نقاشي و خط كه از دست سحر آفرين استادان چيره دست، ظهور يافته، او را مجذوب و مشعوف ساخته و نظرش را به سمت خود معطوف مي دارد. جمال و زيبائي و كمال ورهيافت در محضر نقاش و قلم ساز و صحنه پرداز و معمار و مبدع جميلة هستي است كه منشاء هنرهاي زيباست. علاقة به زيبائي كه فطري آدمي است، ذوق را مي شكوفاند تا هر آنچه نشاني از زيبائي و جمال دارد و دفتري از معرفت كردگار همراه، او را ملهم كند و ذوق هنرمند آنرا با انديشههاي عميق و دقيق خود دراميخته، به صورت اثر و هنر در منظر و مرآي باهوشان و سرمستان مي ناب هستي كه معرفت تام و تمام است قرار دهد. جمال شاهد مقصود چشم بر راه است بكوش و پاك كن آئينه از غبار اينجا هنر همچون مقولة عشق است كه رفتن در وادي آن وتحقيق پيرامونش ابتدا سهل مي نمايد: اما وقتي دستي بر آن گرفتي حرارتش وجود را مي سوزاند و تنها آنان كه صابرند و به پايمردي ثابت و جانشان مجذوب معشوق ازلي تا شهر حق اليقين پيش مي رانند. الا يا ايها ساقي ادركاسا و ناولها كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها معني هنر: هنر ART در معناي عام و انتزاعي، به هر گونه فعاليتي اشاره دارد كه هم خود انگيخته و هم مهار شده باشد. بنابراين، ((هنر)) از فرايندهاي طبيعت متمايز است (برخي هنرمندان اروپايي دورة بيستم با گزينش شيء يافته به عنوان اثر هنري، اين مرز را از ميان برداشتهاند). در اين معناي كمتر مصطلح، تمامي ابداعات و ساختههاي مبتني بر قوه خلاقه بشري در زمرة (هنر) به شمار مي آيند. ولي اصطلاح هنر، در معناي مشخص، به فعاليتهاي چون نقاشي، پيكره سازي، طراحي گرافيك، معماري، موسيقي، شعر،رقص، تئاتر و سينما اطلاق مي شود. در گذشته، سعي بر اين بود كه هنرها را به دو دسته هنر زيبا و (هنر سودمند) تقسيم كنند: هنر زيبا در خدمت هيچ مقصودي آجل نيست، و فراوردة آن ارزشي در خود دارد (مثلا: نقاشي)، هنر سودمند واجدهدفي فراتر از خود فراورده است(مثلا: سفالينة منقوش). امروزه، اين نوع تقسيم بندي منسوخ نشده است اين تولستوي تا اندازهاي درست است كه : ((به رغم خروارها كتابي كه درباره هنر نوشته شده، تاكنون هيچ تعريف دقيقي از هنر در دست نيست. سببش اين است كه در شالودة مفهوم هنر، مفهوم زيبايي را قراردادهاند)) (هنر به ضم اول و فتح دوم، اوستا hunara. عظمت،استعداد، قابليت هنري باستان Sunara] انسان فاضل[ سانسكريت Sunara زيبا، قشنگ. پهلوي hunar- ارمني huar- افغاني و بلوچي henar- كردي huner (فن و معرفت) صنعت، معرفت امري توام با ظرافت و ريزه كاري. هنرهاي زيبا- صنايع مستظرفه)
پيش گفتار: اي حسن تو در كل مظاهر، ظاهر وي چشم تو در كل مناظر، ناظر از نور رخ و ظلمت زلفت دايم قومي همه مومنند و قومي كافر يكي از ويژگيهاي انسان كه او را از ساير موجودات ممتاز مي كند، تشخيص ظرافت و نظم و اعتدال و احساس حسن و جمال است. بدين جهت است كه مناظر زيباي طبيعت و نظام آفرينش و صفحات جالب و دواوين و لوحههاي دل انگيز شعر و نقاشي و خط كه از دست سحر آفرين استادان چيره دست، ظهور يافته، او را مجذوب و مشعوف ساخته و نظرش را به سمت خود معطوف مي دارد. جمال و زيبائي و كمال ورهيافت در محضر نقاش و قلم ساز و صحنه پرداز و معمار و مبدع جميلة هستي است كه منشاء هنرهاي زيباست. علاقة به زيبائي كه فطري آدمي است، ذوق را مي شكوفاند تا هر آنچه نشاني از زيبائي و جمال دارد و دفتري از معرفت كردگار همراه، او را ملهم كند و ذوق هنرمند آنرا با انديشههاي عميق و دقيق خود دراميخته، به صورت اثر و هنر در منظر و مرآي باهوشان و سرمستان مي ناب هستي كه معرفت تام و تمام است قرار دهد. جمال شاهد مقصود چشم بر راه است بكوش و پاك كن آئينه از غبار اينجا هنر همچون مقولة عشق است كه رفتن در وادي آن وتحقيق پيرامونش ابتدا سهل مي نمايد: اما وقتي دستي بر آن گرفتي حرارتش وجود را مي سوزاند و تنها آنان كه صابرند و به پايمردي ثابت و جانشان مجذوب معشوق ازلي تا شهر حق اليقين پيش مي رانند. الا يا ايها ساقي ادركاسا و ناولها كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها معني هنر: هنر ART در معناي عام و انتزاعي، به هر گونه فعاليتي اشاره دارد كه هم خود انگيخته و هم مهار شده باشد. بنابراين، ((هنر)) از فرايندهاي طبيعت متمايز است (برخي هنرمندان اروپايي دورة بيستم با گزينش شيء يافته به عنوان اثر هنري، اين مرز را از ميان برداشتهاند). در اين معناي كمتر مصطلح، تمامي ابداعات و ساختههاي مبتني بر قوه خلاقه بشري در زمرة (هنر) به شمار مي آيند. ولي اصطلاح هنر، در معناي مشخص، به فعاليتهاي چون نقاشي، پيكره سازي، طراحي گرافيك، معماري، موسيقي، شعر،رقص، تئاتر و سينما اطلاق مي شود. در گذشته، سعي بر اين بود كه هنرها را به دو دسته هنر زيبا و (هنر سودمند) تقسيم كنند: هنر زيبا در خدمت هيچ مقصودي آجل نيست، و فراوردة آن ارزشي در خود دارد (مثلا: نقاشي)، هنر سودمند واجدهدفي فراتر از خود فراورده است(مثلا: سفالينة منقوش). امروزه، اين نوع تقسيم بندي منسوخ نشده است اين تولستوي تا اندازهاي درست است كه : ((به رغم خروارها كتابي كه درباره هنر نوشته شده، تاكنون هيچ تعريف دقيقي از هنر در دست نيست. سببش اين است كه در شالودة مفهوم هنر، مفهوم زيبايي را قراردادهاند)) (هنر به ضم اول و فتح دوم، اوستا hunara. عظمت،استعداد، قابليت هنري باستان Sunara] انسان فاضل[ سانسكريت Sunara زيبا، قشنگ. پهلوي hunar- ارمني huar- افغاني و بلوچي henar- كردي huner (فن و معرفت) صنعت، معرفت امري توام با ظرافت و ريزه كاري. هنرهاي زيبا- صنايع مستظرفه)