شرح مختصر : بناي مشهور به مسجد جامع نو در پشت گنبد خانه و ايوان مجموعه قرار دارد. راه دسترسي به فضاهاي معماري آن از صحن كوچك سراچه است و در جلو بنا صحن وسيعي است كه در حال حاضر آجر فرش است در طرفين ورودي مسجد جامع قاب هاي آجري زيبائي ايجاد شده و به جز همين قابهاي تزئيني در نماي بيروني آن عناصر تزئيني ديگري ديده نمي شود . پوشش ايوان ورودي نيز آراسته به رسمي بندي است. فضاي داخلي مقصوره مشتمل بر شاه نشين هايي است كه در بخش فوقاني آن ابتدا پوشش قوسي شكل و سپس گنبد مقصوره ساخته شده است . علاوه بر رسمي بندي زيبائي كه پوشش مياني بنا را مزين نموده ، در پوشش سقف شاه نشين ها نيز همان نوع آراستگي تكرار شده است . در بخش فوقاتي هر شاه نشين نورگيري تعبيه شده و بخشي از نور فضاي داخلي مقصوره نيز از همين مكام تامين مي شود . وجود مقصوره با شكل چليپا در ميان بنا و شبستان هاي ستوندار طرفين، تعادل معماري منظري را براي مسجد جامع نو به وجود آورده است . رواق شرقي با مسجد عتيق پيوند خورده و به همين دليل الزاماَ بخشي از آن تخريب شده است . مقارن با آن بناهاي مغولي واقع در ضلع شمالي احتمالاَ برچيده شده و دري كه جايگزين محراب گنبد خانه بوده ورودي به مسجد جامع نو را فراهم ساخته است. ديوارهاي تكيه صحن ، طاق رواق ها و شبستان هاي طرفين گنبد مقصوره و تزئينات زير گنبد نسبتاَ جديد هستند . تنها بخش اصلي مسجد به نظر مي رسد گنبد مقصوره باشد . در قسمتي از فضاي داخلي تويزه هاي بزرگي كه در گوشه ها يكديگر را قطع مي كنند به صورت فرو رفتگي ايجاد گرديده و در ديوار غربي اين بخش از معماري مسجد جامع نو محراب كوچكي وجود دارد كه احتمال دارد زماني تزئيناتي نيز داشته است.